"Wie heeft dit patroontje voor mij ?"

Wanneer ik onderstaand bericht echt op facebook zou zetten, zou ik meteen massaal te horen krijgen dat dit een kooppatroon van Berniolie is. 

Met de mededeling dat ik het bij haar kan kopen en dat kooppatronen niet gedeeld mogen worden. 

O jaaaaa  ???

(Uiteraard is bovenstaande foto met vraag fictief. Ik weet dat het van Berniolie is en dat het een kooppatroon is.)

Met regelmaat zie ik echter dergelijke kooppatroon-verzoeken in diverse groepen op facebook.
En wat blijkt ? Wanneer het kooppatroon van een  "onbekende"  buitenlandse ontwerpster is, dan wordt het patroon massaal per privé bericht gedeeld.
En dat is dan kennelijk ineens oké.

Afgelopen zondag nog stond er een verzoek om het patroon van de Jenny Shawl.
Die heet eigenlijk Jenny's Geloof, maar aangezien ik niks met geloof heb en ook niet met bidden, laat ik dat woord maar weg.
Toen ik dat patroon in januari 2014 zag op ravelry.com, was het gratis.
In juli 2014 zag ik dat het (zonder vooraankondiging) een kooppatroon was geworden.
En afgelopen zomer 2015 bleek dat de ontwerpster al haar patronen had staan op   "niet beschikbaar".
Wat haar reden is blijft onbeantwoord, maar dat wil nog niet zeggen dat degenen die het patroon in hun bezit hebben, dit nu mogen delen !

Begin 2014 heb ik een vertaling gemaakt van de -toen nog gratis-  Jenny shawl.
In totaal heb ik ongeveer 20 verzoeken per mail gekregen voor de vertaling.
Die heb ik hen toegestuurd met het vriendelijke , doch dringende verzoek, dit patroon niet te delen i.v.m. het eeuwigdurende © copyright van de ontwerpster van dit patroon.
"o nee, natuurlijk deel ik het niet, dat beloof ik "  kreeg ik als antwoord.
Maar nu schijnt het dat mijn vertaling een heel eigen leven heeft gekregen, dankzij een of meer die een dergelijke belofte niet na kunnen komen.
Uiteraard heb ik mijn Nederlandse vertaling ervan niet meer verstrekt, nadat ik wist dat het om een kooppatroon ging.

Afgelopen zondag dus ... dat verzoek in een facebook-groep ... om de Jenny shawl ...
En één dame die zei dat zij het heeft ... en alle dames die dat bericht lazen ... vroegen allemaal of zij het ook mochten krijgen ... ik schat dat het meer dan 50 waren ...
En op één na, leest niemand dat ik erbij schrijf dat het om een kooppatroon gaat.
Ja, ze lezen het misschien wel, maar ze trekken zich er niks van aan.
Het is net het drie-dolle-dwaze-dagen-graaien bij de Bijenkorf.
Is ook niet tegen te houden zodra ze binnen zijn. Walgelijk.
"....ooh, ik durf het bijna niet te vragen, maar zou ik het patroontje ook per pb mogen ontvangen ?....."  

De grap is : ergens in het begin van het patroon heb ik één steek vergeten te typen.
Kwam ik pas achter.
En misschien zal ik binnenkort verklappen waar die fout staat.

Wist je dat dat alles gratis willen hebben-hebben-hebben, iets typisch Nederlands is ?
In de UK en US groepen worden geen patronen illegaal gedeeld.
Daar houdt men zich aan de regels.  De normen en waarden.
En respecteert men de rechten van iedere patroon-ontwerpster.
Wáár die ontwerpster ook woont.
Daar kunnen we met z'n allen een voorbeeld aan nemen.

hou je haaks ;)

♥